De focus in deze verkavelingsstudie aan de Noordeindseweg 426a in Berkel en Rodenrijs is gericht op een cultuurhistorisch kloppende inpassing. Hiervoor zijn twee nabijgelegen oude boerderijen als uitgangspunt genomen. Namelijk nummer 107 en 428.

Het gebied is verdeeld in vier deelgebieden, gescheiden door sloten met eigen karakter en vormentaal dat past bij de dichtheid en korrelgrootte van zijn omgeving. De gebouwvolumes worden per deelgebied geclusterd en passen in architectuur bij elkaar. 

De grilligheid van de lint komt terug in de oriëntatie van de verschillende gebouwvolumes. Hierdoor ontstaat er variatie aan ruimtelijke belevingen waar men de dorpse karakter terugziet. De bomenrijen en het bosplantsoen versterken dit en zorgen ervoor dat de zichtbare kassen onderdeel van het landschap wordt.